Enerji verimliliği günümüzde hem ekonomik kalkınmanın hem de sürdürülebilir çevresel politikaların merkezinde yer alan temel bir stratejik araçtır. Dünya nüfusunun hızla artması, ekonomik büyümenin devam etmesi, yükselen yaşam standartları ve elektrikleşme süreçlerinin ivme kazanması enerjiye olan talebi sürekli artırmaktadır. Yapılan çalışmalarda son yıllarda küresel enerji verimliliğindeki ilerlemenin belirgin biçimde yavaşladığı görülmektedir. 2010’lu yıllarda enerji verimliliği yıllık ortalama %2 düzeyinde iyileşirken, 2019 sonrası dönemde bu iyileşme yaklaşık %1,3 seviyesine gerilemiştir. 2025 yılı için beklenen ilerleme ise %1,8 civarındadır. Bu oran, ülkelerin 2030 yılına kadar yıllık yaklaşık %4’lük bir iyileşmeye ulaşma hedefinin oldukça gerisindedir. Bu tablo, enerji verimliliğinin artık geciktirilemeyecek ölçüde kritik bir politika alanı olduğunu göstermektedir.
Enerji verimliliği, yaşam standardı ve üretim kalitesinden ödün vermeden birim başına enerji tüketimini azaltarak ekonomik, çevresel ve sosyal sürdürülebilirliği destekleyen stratejik bir yaklaşımdır. Türkiye, 2053 net sıfır hedefi doğrultusunda enerji verimliliği politikalarını güçlendirmiş, kapsamlı eylem planları ve yatırımlar ile enerji yoğunluğunu düşürmeyi hedeflemiştir. Küresel ölçekte ise enerji verimliliği, iklim değişikliğiyle mücadele, enerji arz güvenliği ve ekonomik rekabet gücünün artırılması için temel bir politika alanı haline gelmiştir.
