Türkiye’nin enerji dönüşüm süreci, yenilenebilir kaynakların payını artırmakla sınırlı kalmayıp, aynı zamanda karbonsuz yakıtların üretim ve kullanım altyapısının güçlendirilmesini de gerektirmektedir. Bu çerçevede hidrojen enerjisi, özellikle “temiz hidrojen” kavramı üzerinden ulusal enerji stratejisinde merkezi bir rol kazanmaktadır. Türkiye’nin uzun yıllardır üzerinde çalıştığı hidrojen vizyonu, enerji arz güvenliği, sanayide dönüşüm ve ihracat potansiyeli açısından stratejik bir bileşen haline gelmiştir. Geliştirilen eylem planları, hidrojenin üretiminden taşınmasına, depolanmasından sanayi ve ulaşım sektörlerinde kullanımına kadar geniş bir alanı kapsamaktadır. Özellikle yenilenebilir kaynaklardan elde edilen elektriğin elektroliz yoluyla hidrojene dönüştürülmesi, karbon nötr hedeflerine ulaşmada kritik bir araç olarak değerlendirilmektedir.

Enerji verimliliği, elektrifikasyon ve nükleer enerji entegrasyonu ile birlikte düşünüldüğünde, hidrojen Türkiye’nin enerji altyapısında tamamlayıcı bir unsur haline gelmektedir. Ülke genelinde geliştirilen politikalar, sadece enerji arz güvenliğini değil, aynı zamanda endüstriyel bağımsızlığı da güçlendirmeyi hedeflemektedir. Bu kapsamda, temiz hidrojenin mevzuatla tanımlanması, finansman mekanizmalarının oluşturulması, standart ve güvenlik protokollerinin belirlenmesi gibi konular öncelikli hale gelmiştir. Ayrıca hidrojenin sanayi üretiminde, ulaştırma sistemlerinde ve kimyasal dönüşüm süreçlerinde kullanımı, Türkiye’nin karbon yoğun sektörlerinde yapısal bir dönüşümün temelini atmaktadır.

Uluslararası gelişmeler de Türkiye’nin bu süreçteki konumunu etkilemektedir. Küresel ölçekte temiz hidrojen yatırımları hızla artarken, ülkeler üretim zincirlerini yerelleştirerek maliyet avantajı elde etmeye çalışmaktadır. Bu durum Türkiye için büyük bir fırsat sunmaktadır. Güçlü sanayi altyapısı, geniş yenilenebilir enerji kapasitesi ve coğrafi konumu, ülkeyi bölgesel hidrojen merkezi olma yolunda avantajlı kılmaktadır. Bu süreçte enerji, maden ve sanayi politikalarının bütünleşik bir biçimde ele alınması, ulusal hidrojen stratejisinin başarısı için belirleyici olacaktır. Hidrojenin yalnızca bir enerji taşıyıcısı değil, aynı zamanda ekonomik kalkınmanın ve sürdürülebilir büyümenin itici gücü olarak değerlendirilmesi gerekmektedir.

Sonuç olarak Türkiye’nin temiz hidrojen stratejisi, enerji arz güvenliği, ekonomik kalkınma ve iklim hedeflerini bir araya getiren bütüncül bir yaklaşım olarak öne çıkmaktadır. Yenilenebilir kaynaklara dayalı hidrojen üretimi, dışa bağımlılığı azaltırken aynı zamanda sanayi, ulaştırma ve kimya sektörlerinde yeşil dönüşümün kapılarını aralamaktadır. Uzun vadede bu dönüşüm, Türkiye’nin enerji ihracatçısı konumuna gelmesine ve küresel hidrojen ekonomisinde etkin bir aktör olmasına katkı sağlayacaktır.

enerjiplatformu.org